Santa Maria, Strela do Dia (Partitura PDF para Banda y Coro)

DESCARGA (300 × 100 px)

PLAY ALONG

 

COMPOSITOR/COMPOSITOR

El rey Alfonso X de Castilla, conocido popularmente como El Sabio (1221-1284) realizó la compilación de las Cantigas de Santa María y se estima que escribió entre diez y cien de esas obras. Las restantes serían compuestas por Airas Nunes, un trovador gallego.

O Rei Afonso X de Castilha, conhecido popularmente como El Sabio (1221-1284) realizou a compilação das Cantigas de Santa Maria e estima-se que escreveu entre dez a cem dessas obras. As restantes terão sido compostas por Airas Nunes, um trovador Galego.

COMPOSICIÓN/COMPOSIÇÃO

Santa María, Strela do día es la Cantiga nº 100 perteneciente a las Cantigas de Alfonso X “El Sabio”

Santa María, Strela do día é a Cantiga nº 100 pertencente às Cantigas de Afonso X “El Sabio”.

PERSPECTIVA HISTÓRICA/PERSPECTIVA HISTÓRICA

4Las Cantigas —o Cántigas— de Santa María (mediados del siglo XIII-1284) constituyen el cancionero religioso medieval de la literatura en galaico-portugués, frente al profano que estaría constituido por las cantigas de amigo, de amor y de escarnio.

Se trata de un conjunto de 418 composiciones en honor a la Virgen María. La mayoría son cantigas que relatan milagros sucedidos con la intervención de María; integran también la obra las Cantigas das Cinco Festas de Santa María, las Cinco Cantigas das Cinco Festas do Nostro Señor, el Cantar dos Sete Pesares que víu Santa María do seu fillo y una maia. Las Cantigas a Santa María contrastan con el carácter profano de otras cantigas como las de Amigo, las de Amor y las de Escarnio. No debemos olvidar que están escritas en galaico-portugués, la lengua romance que dará lugar al Gallego y al Portugués. Se hablaba en todo el noroeste de la península ibérica, llegando su frontera sur a los lindes del Río Duero.

Estas cantigas nos han llegado en cuatro códices repletos de imágenes en miniatura, que ilustran profusamente la vida musical de la época.

As Cantigas —o Cántigas— de Santa María (meados de o século XIII-1284) constituem o cancioneiro religioso medieval da Literatura Galaico-Portuguesa, contrapondo o profano que é constituído pelas Cantigas de Amigo, de Amor e de Escárnio. Trata-se de um conjunto de 418 composições em Honra da Virgem Maria. A maioria são cantigas que relatam milagres sucedidos com a intervenção de Maria; integram também a obra das Cantigas das Cinco Festas de Santa Maria, As Cinco Cantigas das Cinco Festas do Nosso Senhor, o Cantar dos Sete Pesares que viu Santa Maria do seu filho e uma maia.

As Cantigas de Santa Maria contrastam com o carácter profano de outras cantigas como as de Amigo, as de Amor e as de Escarnio. Não nos devemos esquecer que estão escritas em Galaico-Português, a lingua romance que dará lugar ao Galego e ao Português. Falava-se em todo o noroeste da Peninsula Ibérica, chegando a sua fronteira aos limites do Rio Douro.

Estas Cantigas chegaram até nós em quatro códices repletos de imagens em miniatura que ilustram profusamente a vida musical da época.

 

CONSIDERACIONES TÉCNICAS/CONSIDERAÇÕES TÉCNICAS

– Instrumentada para BANDEANDO a 2 voces

– Percusión imitativa de “los juglares”

– Escala de Sol menor

– Dificultad técnica: Grado 1-2

– Instrumentada para BANDEANDO a 2 vozes

– Percussão imitativa dos Jugrais

– Escala de Sol menor

– Dificuldade técnica: Grau 1-2

CONSIDERACIONES ESTILÍSTICAS/CONSIDERAÇÕES ESTILÍSTICAS

Aun siendo piezas (las cantigas) de escritura monofónica, su acompañamiento musical genera polifonía, con bordones, dobles cuerdas y percusión. Se suelen interpretar tanto a ritmo lento y pausado (más propio de la monodia religiosa) como a ritmo vivo (cercano a la música trovadoresca). La cantiga nº 100 tiene energía y vitalidad. Pertenece al grupo de las cantigas de loor; poemas más serios, profundos, casi místicos, en los que en lugar de cantar los milagros de la Virgen se reflexiona sobre ella, como en una oración. Estas adoptan la forma de himnos sagrados como los que se interpretaban en la liturgia, pero que sirvieron a la vez de entretenimiento literario y musical en las cortes palaciegas y fiestas profanas, y que de ahí eran transmitidas por los juglares al folclore de tradición popular.

Ainda que sendo obras (as Cantigas) de estrutura monofónica, o seu acompanhamento musical gera polifonía, com bordões, duplas cordas e percussão. Podem-se interpretar tanto a ritmo lento e pausado (mais próprio da monodia religiosa) como a ritmo vivo (perto da música trovadoresca). A cantiga nº 100 tem energía e vitalidade. Pertence ao grupo das Cantigas de Loor; poemas mais sérios, profundos, quase místicos, aqueles que cantam os milagres da Virgem e refletem-se nela como uma oração. Estas adoptam a forma de Hinos sagrados como os que se interpretam na liturgia, mas que serviram por sua vez de entretenimento literario e musical nas cortes palacianas e festas profanas e que daqui eram transmitidas pelos jograis ao folclore de tradição popular.

ELEMENTOS PEDAGÓGICOS/ ELEMENTOS PEDAGÓGICOS

– ¿En qué idioma está escrita?

– ¿Qué es una Cantiga?, ¿Quién era Santa María?, ¿Y Alfonso X?

– El compás de 2/2

– Los compases de espera

– Las letras de ensayo: A, B y C

f y mf

– El calderón final

– El uso de 3 timbales (*)

– Em que idioma está escrita?

– O que é uma Cantiga?, Quem era Santa Maria e Afonso X?

– Compasso em 2/2

– Compassos de espera

– Letras de ensaIo: A,B e C

f e mf

– Suspenção Final

– Uso de 3 timbales (*)

 

FORMA Y ESTRUCTURA/ FORMA E ESTRUTURA

La forma de la cantiga es un Virelay, cuya estructura melódica es ABbaA.

Santa María, de bandeando, no contiene la totalidad de las estrofas originales siendo su forma AABAA

Se incluye una introducción de percusión de 4 compases.

A forma da Cantiga é um Virelay, cuja estrutura melódica é ABbaA.

Santa Maria, de BANDEANDO, não contem a totalidade das estrofes originais, sendo a sua forma AABAA.

Incluiu-se uma introdução de 4 compassos de Percussão.

Santa Maria,Strela do dia,mostra-nos via pera Deus e nos guia.

 

SUGERENCIAS ADICIONALES/ SUJESTÕES ADICIONAIS

– En el Anexo se adjunta la parte opcional de Coro

– En la percusión, la parte de “Mallets” en la que se especifica Xilófono se puede tocar también con Marimba.

– Se puede usar en Percusión 2 más instrumentos, como la pandereta, en imitación de los juglares.

(*) El uso de 3 timbales es optativo. En el caso de usar solamente dos, usar la nota Bb en lugar de G.

– No Anexo contem a parte opcional do Coro

– Na Percussão, a parte de “Mallets” em que se específica Xilofone pode ser também tocado pela Marimba.

– Podem-se usar na Percussão 2 mais instrumentos, como a Pandeireta, em imitação dos Jograis.

(*) O uso de 3 timbales é facultativo. Em caso de se usar apenas dois, usar a nota Bb em lugar do G.